تاثیر الگوی باردهی در پروتکل های درمانده ساز بر آستانه بی هوازی دختران جوان غیرفعال
Authors
abstract
مقدمه: آستانه بی هوازی بعنوان شدت کار یا میزان اکسیژن مصرفی (vo2) تعریف شده است که با تغییرات در تبادل گازهای تنفسی به دنبال شروع اسیدوز سوخت و سازی همراه است. هدف: پژوهش حاضر برای ارزیابی تاثیر تغییر الگوی بار دهی در دو پروتکل درمانده ساز برای تعیین آستانه بی هوازی در دختران جوان غیرفعال انجام شد. روش شناسی: به همین منظور، تعداد 15 نفر از دانشجویان دختر غیر فعال با میانگین و انحراف استاندارد سنی 12/1±42/20 سال، قد 8/5±64/161 سانتی متر، وزن 48/5±92/54 کیلوگرم و حداکثر اکسیژن مصرفی 43/3±23/26 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه به صورت در دسترس انتخاب شدند. آستانه بی هوازی آز مودنی ها با استفاده از نقطه جبران تنفس در دو پروتکل درمانده ساز محاسبه شد.پروتکل اول با شیب 10% و سرعت 5/2 کیلومتر بر ساعت آغاز و در هر سه دقیقه شیب 2% و سرعت 1 کیلومتر برساعت تا مرحله بازماندگی آزمودنی افزوده می شد؛ در حالی که در پروتکل دوم، آزمون با 75 درصد ضربان قلب بیشینه آزمودنی آغاز و به مدت یک دقیقه ادامه می یافت. در هر دقیقه سرعت نوارگردان به میزان 2 کیلومتر بر ساعت تا مرحله بازماندگی آزمودنی افزوده شد. در طول اجرای هر دو پروتکل، گازهای تنفسی آزمودنی ها توسط دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از دو مدل آماری مختلف استفاده شد. برای ارزیابی همگرایی بین دو پروتکل، از مدل گرافیکی بلاند- آلتمن و روش آماری icc و برای مقایسه آستانه بی هوازی برآورد شده در دو پروتکل از آزمون تی همبسته استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد گرچه تغییر نوع پروتکل در مانده ساز، با استفاده از آزمون تی همبسته تفاوت معنی داری را در آستانه بی هوازی برآورد شده نشان نمی دهد؛ با این حال، با استفاده از مدل گرافیکی بلاند- آلتمن و روش آماری icc ، همگرایی متوسطی در دو پروتکل مشاهده شد (2/20+ تا 8/21- ci= 95% ،96/1± ؛ 4399/0 =icc ). نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان نتیجه گیری نمود که با توجه به همگرایی نه چندان قابل اعتماد بین آستانه بی هوازی برآورد شده در دو پروتکل، با افزایش مدت اجرای آزمون درمانده ساز، آستانه بی هوازی برآورد شده تحت تاثیر قرار می گیرد که با استفاده از آزمون تی همبسته قابل تشخیص نیست و از این رو، نه تنها در استفاده از این نوع پروتکل ها برای برآورد آستانه بی هوازی باید تردید نمود، بلکه باید از روش های آماری قوی تر برای تفسیر نتایج بهره جست.
similar resources
تاثیر الگوی باردهی در پروتکل‌های درمانده‌ساز بر آستانه بی‌هوازی دختران جوان غیرفعال
مقدمه: آستانه بی‌هوازی بعنوان شدت کار یا میزان اکسیژن مصرفی (VO2) تعریف شده است که با تغییرات در تبادل گازهای تنفسی به دنبال شروع اسیدوز سوخت و سازی همراه است. هدف: پژوهش حاضر برای ارزیابی تاثیر تغییر الگوی بار دهی در دو پروتکل درمانده ساز برای تعیین آستانه بی هوازی در دختران جوان غیرفعال انجام شد. روش‌شناسی: به همین منظور، تعداد 15 نفر از دانشجویان دختر غیر فعال با میانگین و انحراف استاندارد ...
full textتاثیر یک جلسه فعالیت درمانده ساز بی هوازی بر نیمرخ چربی های خون در افراد فعال و غیرفعال
اهداف: افزایش سطح چربی های مضر خون مانند لیپوپروتئین کم چگال، تری گلیسرید، کلسترول تام و کاهش در میزان چربی های مفید آن مانند لیپوپروتئین پُرچگال از مهم ترین عوامل خطرزای ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر یک جلسه فعالیت ورزشی شدید درمانده ساز بر نیمرخ چربی های خون در افراد فعال و غیرفعال بود. مواد و روش ها: پژوهش نیمه تجربی حاضر در میان پسران دانشجوی تربیت بدنی ...
full textمقایسة تمرین هوازی و بی هوازی برسطوح اندورفین پلاسمایی دختران فعال و غیرفعال
یکی از تغییرات مهم ورزش و فعالیت بدنی در بدن انسان، تغییرات هورمونی است که بنا به شدت، مدت و نوع تمرین تاثیر متقاوتی دارند. بتا اندورفین(BE) نیز به عنوان یکی از هورمون های سیستم عصبی در اثر فعالیت دچار تغییراتی در سطح پلاسمایی خون می شود. نوروپپتید نقش مهمی در مکانیسم رهایی از درد و ایجاد حس خوب بودن و سرخوشی دارد. هدف از این تحقیق، مقایسة اثر یک جلسه تمرین هوازی و بی هوازی تغییرات سطح BE پلاسم...
full textبررسی تأثیرهشت هفته فعالیت بدنی با شدت تمرینی بین آستانه هوازی و آستانه بی هوازی بر متغیر های قلبی- تنفسی مردان جوان غیرفعال
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیرهشت هفته تمرین ورزشی در محدوده بین آستانه ی هوازی و آستانه بی هوازی بر متغیر های قلبی- تنفسی مردان جوان غیرفعال انجام شد. روش تحقیق: بدین منظور20 مرد غیر فعال با میانگین سنی 01/1±44/20سال، قد 97/5±67/179سانتی متر و توده بدن 83/3 ± 75/70 کیلوگرم به طور تصادفی در دو گروه تجربی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. تمرینات به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه اجرا شد. آزمود...
15 صفحه اولتأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس و یوگا بر شاخص‌های تبادل گازهای تنفسی زنان جوان در لحظه آستانه بی هوازی
زمینه و هدف: امروزه ورزش پیلاتس و یوگا از محبوبیت خاصی بین اقشار مختلف جامعه برخوردار است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس و یوگا بر شاخص‌های تبادل گازهای تنفسی زنان جوان در لحظه آستانه بی هوازی بود. روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی 36 زن داوطلبانه در سه گروه 12 نفره کنترل، پیلاتس و یوگا تقسیم شدند. حداکثر اکسیژن مصرفی، آستانه بی هوازی و ویژگی های آنتروپومتریکی آزمودنی ها قبل...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
ورزش و علوم زیست حرکتیجلد ۴، شماره ۷، صفحات ۵-۱۳
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023